პარკური :>

ფეხბურთის პრიკოლები

ვარჯიშის დროს ოფლის სახით გამოიყოფა Na+, K+, Ca+2 იონები. ამიტომ მის შესავსებად სასურველია მივიღოთ ამ იონების შემცველი სითხე.

ნაბეღლავი

ნაბეღლავი

ნაბეღლავი, ნახშირორჟანგიანი ჰიდროკარბონატული ნატრიუმიანი სამკურნალო და სუფრის მინერალური წყალი, „ბორჯომის“ უახლოესი ანალოგი. საბადო მდებარეობს ჩოხატაურის მუნიციპალიტეტის სოფელ ნაბეღლავის მიდამოებში, მდინარე გუბაზეულის ორივე ნაპირზე. ქიმიური შემადგენლობა.



წყარო გამოდის შუაეოცენური ვულკანოგენური წყებიდან. მოქმედებს ერთი ჭაბურღილი, რომლის დებიტია 600-700 ათ. ლ/დღ-ღ-ში ასხამენ ბოთლებში, წელიწადში (1980) წ მლნ-მდე ბოთლს (0,5 ლ). იყენებენ საჭმლის მომნელებელ ორგანოთა, ღვიძლის, ნაღვლისა და შარდის სადინარების დაავადებათა, აგრეთვე ნივთიერებათა ცვლის მოშლის დროს.

ლიკანი

ლიკანი

ნატურალური მინერალური წყალი „ლიკანი“ ზომიერი მინერალური შემადგენლობით ხასიათდება. „ლიკანის“ მინერალური წყლის საბადოს მთავარი განმასხვავებელი ნიშანი მასში ჰიდროკარბონატების, მაგნიუმისა და კალციუმის შემადგენლობის განსაკუთრებული კომბინაციაა. სწორედ ეს განაპირობებს „ლიკანის“ მინერალური წყლის უნიკალურობას.

„ლიკანის“ საბადოს კიდევ ერთი განმასხვავებელი ნიშანი მასში ბუნებრივი ნახშიროჟანგა გაზის სიუხვეა, რომელიც ხელს უწყობს მინერალური წყლის 1500 მეტრის სიღრმიდან ამოსვლას და ანიჭებს მას განუმეორებელ, რბილ გემოს. ლიკანი ბუნებრივი გაზირების საშუალებით საუკეთესოდ კლავს წყურვილს და აგრილებს.

ბორჯომი

ბორჯომი

ბორჯომი- ეს ჯანმრთელობისთვის სასარგებლო ბუნებრივი მინერალური ჰიდროკარბონატულ ნატრიუმიანი წყალია, ბუნებრივი მინერალიზაციით.

„ბორჯომი“ 0.33 და 0.5 ლიტრიან შუშის ბოთლებში და ასევე 0.5 და 1.0 ლიტრიან PET ბოთლებში ისხმება. თავისი შემადგენლობითა და თერაპიული თვისებებით „ბორჯომი“ წააგავს ფრანგულ მინერალურ წყალს Vichy-s, სწორედ ამიტომ XIX საუკუნეში ევროპელებმა ბორჯომს „kavkasiuri Vichy“ უწოდეს.

„ბორჯომი“ იდეალურია როგორც რეგულარული გამოყენებისთვის, ასევე იმ დაავადებების მკურნალობისთვის, რომლებიც საკვების მომნელებელ სისტემას, ნივთიერებათა ცვლასა და იმუნიტეტის ზრდას უკავშირდება. ბუნებრივი თვისებების წყალობით „ბორჯომი“ არა მხოლოდ წყურვილს კლავს, არამედ ეფექტურად ავსებს ორგანიზმში მიკროელემენტების დანაკარგს და ამაღლებს ტონუსს.

„ბორჯომი“ მინერალური შემადგენლობის ბალანსირებითაც გამოირჩევა. ამის გამო ის ტრადიციულად გამოიყენებოდა როგორც სუფრის წყალი. მაგალითად, კალიუმი „ბორჯომში“ 100 მგ-ზე ნაკლებია, რაც დასაშვებია ყოველდღიური მოხმარებისთვის, რადგან მარილების დაგროვების რისკი მხოლოდ მაშინ ჩნდება, თუკი კალიუმის შემადგენლობა 200 მგ/ლ-ს აღემატება.

„ბორჯომი“ მოიპოვება 9 საექსპლუატაციო ჭაბურღილიდან, რომლებიც ბორჯომის ნაკრძალის ტერიტორიაზე 200 –დან 1500 მ. სიღრმეზე მდებარეობს და მისი ტემპერატურა ბუნებრივი თერმული წყლისთვის შესაფერისი – 38-41 C –ია.

მრავალრიცხოვანი კვლევები იმას ადასტურებს, რომ „ბორჯომის“ მინერალური შემადგენლობა არ შეცვლილა 1830 წლიდან. ანუ, იმ დროიდან, როდესაც მისი პირველი ლაბორატორიული დაკვირვებები ჩაატარეს.

ნიჟარა

ნიჟარა

ნიჟარა
ნიჟარა, ცხოველების გარეგანი ჩონჩხის ერთ-ერთი ძირითადი სახე. ნიჟარა უვითარდება უმარტივესების (ნიჟარიანი ამებები, შოლტოსნები, ფორამინიფერები), მოლუსკების, მხარფეხიანებისა და ფეხსახსრიანების (უმდაბლესი კიბოები) ზოგ ფორმას. მარტივი ჯამისებრი ნიჟარა, რომელიც სხეულს მხოლოდ ნაწილობრივ იცავს, აქვთ ნიჟარიან ამებეს, უძველეს მუცელფეხიანებს და სხვა. ნიჟარის დამცავი ფუნქცია სრულყოფილი გახდა მას შემდეგ, არც წარმოიქმნა, ერთის მხრივ, ორი — მარჯვენა და მარცხენა (ორსაგდულიანები, ზოგი უმდაბლესი კიბო) ან ზურგისა და მუცლის (მხარფეხიანები) - სადგული (უმთავრესად, გრუნტში ჩაფვლასთან დაკავშირებით) და, მეორის მხრივ, ნიჟარა სპირალურად დაიხვა ჯერ ერთ (თავფეხიანები და ზოგი მუცელფეხიანის პლანოსპირალური ნიჟარა), შემდეგ კი სხვადასხვა (მუცელფეხიანების უმრავსელობის, აგრეთვე ფორამინიფერების ტურბოსპირალური ნიჟარა) სიბრტყეში, რაც სხეულს მეტ მდგრადობას ანიჭებს. ნიჟარის დამცავ ფუნქციას აძლიერებს საკეტები (ორსაგდულიანი ნიჟარა), სარქვლები (სპირალური ნიჟარა) და აგრეთვე მისი ზედაპირის სკულპტურული განვითარება. განსაკუთრებულ პირობებში აღინიშნება ნიჟარის მეტ-ნაკლები რედუქცია (კალმარები, სეპიები). ნიჟარა წარმოიქმნბეა ექტოპლაზმის (ერთუჯრედიანი ორგანიზმები) ან გარეთა ექტოდერმული შრის (მრავალუჯრედიანი ცხოველები) მიერ გამომუშავებული ორგანული ნივთიერებისაგან, რომელსაც ამა თუ იმ სახით უკავშირდება მინერალური ნივთიერებები.განსაკუთრებით რთულია მოლუსკების ნიჟარის კედელი, რომელიც შეიცავს 3 შრეს (პერიოსტრაკუმს, ოსტრაკუმს, ჰიპოსტრაკუმს). ნიჟარებს მცირეოდენი სამეურნეო გამოყენება აქვთ (აკეთებენ სადაფის ღილებს და სხვა).

მოლუსკები

მოლუსკები
მოლუსკები (Mollusca) (ლათ. molluscus — რბილი), რბილტანიანები, უხერხემლო ცხოველების ტიპი. არსებობს მოლუსკების 107 ათასზე მეტი სახეობა. უმრავსელობა ბინადრობს ოკეანეში, ზღვაში, მტკნარ წყალში, შედარებით ნაკლები — ხმელეთზე. ხმელეთის მოლუსკებით განსაკუთრებით მდიდარია საქართველო (გვხვდება დაახლოებით 230 სახეობა და ქვესახეობა).

მოლუსკები გაერთიანებულია 7 კლასში: მუცელფეხიანები, ჯავშნიანები, მონოპლაკოფორები, ღარმუცლიანები, ორსაგდულიანები, ნიჩაბფეხიანები, თავფეხიანები. მოლუსკების სხეული იყოფა 3 ნაწილად: თავი, ტანი, ფეხი. უმრავლესობის სხეული ნიჟარაშია მოქცეული. თავზე მოთავსებულია პირი, ბევრს კი ერთი ან ორი წყვილი საცეციც აქვს, რომელთა ბოლოებზე თვალები ზის. ზოგს თავი სულ არა აქვს (ორსადგულიანები). ტანი მჭიდროდ ეკვრის ნიჟარას და ზოგიერთ სახეობაში (მუცელფეხიანები) ნიჟარის მსგავსად სპირალურადაა დახეული.მისი ძირი მანტიითაა გარემოცული. მანტიასა და ტანს შორის არის მანტიის რღუ, რომელიც შეიცავს გულს, სასუნთქ ორგანოებს და თირკმელებს, ხოლო ტანი — საჭმლის მომნელებელ ორგანოებს. ფეხის საშუალებით მოლუსკები ცოცავენ, ემაგრებიან საგნებს, ეფლობიან შლამში. ზოგიერთ მოლუსკებს ფეხი არ გააჩნიათ (მჯდომარე ორსაგდულიანები, ზოგი პარაზიტი მუცელფეხიანი). წყალში მცურავ ზოგიერთ მუცელფეხიანს ფეხი საცურაო ფარფლად აქვს გადაქცეული. ნიჟარა გარეთა ჩონჩხის როლს ასრულებს. ჯავშნიანებში იგი ფირფიტაა, ორსაგდულიანებში — საგდულები, მუცელფეხიანებში მეტწილად სპირალურადაა დახვეული და სხვა.

ზოგს ნიჟარა მთლიანად გადაგვარებული აქვს (უნიჟაროები). საჭმლის მომნელებელი სისტემა მოიცავს პირს, ხახას სანერწყვე ჯირკვლებიანად, საყლაპავ მილს, შუა ნაწლავს კუჭითა და ღვიძლითურთ და უკანა ნაწლავს. სუნთქავენ ლაყუჩებით ანუ ქტენიდიებით. ხმელეთის მუცელფეხიანთა უმეტესობა ფილტვით სუნთქავს. ფილტვის როლს სისხლძარღვებით დაქსელილი მანტიის კედელი ასრულებს. სისხლის მიმოქცევის სისტემა ღიაა, გული მეტწილად პარკუჭისა და წინაგულებისაგან შედგება. მუცელფეხიანთა უმეტესობას ერთი წინაგული (მარცხენა) აქვს. გამომყოფ სისტემას წყვილი თირკმელი ემსახურება, ზოგს ერთი თირკმელი აქვს (მუცელფეხიანები). თირკმლის სადინარი უკანა ნაწლავს გასდევს და საკუთარი ხვრელით ანალურ ხვრელში იხსნება. მოლუსკების ნერვული სისტემა გაფანტულ-კვანძური ტიპისაა, შედგება 5-6 წყვილი კვანძისაგან. მოლუსკები გაყოფილსქესიანებია, ზოგი — ჰერმაფროდიტი. გამრავლება სქესობრივია. თავფეხიანებისა და მუცელფეხიანების განაყოფიერება შინაგანია, დანარჩენებისა — გარეგანი. მოლუსკების უმრავლესობა კვერცხებით მრავლდება. კვერცხიდან გამოდის ლარვა, ანუ ტროქოფორა, რომელიც მეორე ლარვულ სტადიას — მეიალქნედ ანუ ველიგერად. მოლუსკების ზოგიერთი სახეობა ცოცხლადმშობია, რომელთაგან რამდენიმე სახეობა საქართველოშიც არის გავრცელებული.

მოლუსკების წარმოშობაში ბევრი რამ გაურკვეველია, მაგრამ მათ აგებულებაში მრავალი ისეთი ნიშანია, რომელიც მოლუსკებს რგოლოვან ჭიებთან აახლოებს და სწორედ ისინი ითვლებიან მათ წინაპრებად. მოლუსკების ზოგიერთი სახეობა — ხამანწკები, მიტილუსები, სავარცხლურები და სხვანი გამოიყენება საკვებად. საკვებში შერეული ნიჟარის ფხვნილით კვებავენ ქათმებს ჩონჩხისა და კვერცხის ნაჭუჭის გასამაგრებლად. ზოგი სახეობის ნიჟარებისაგან ამზადებენ ღილებს, სხვადასხვა სამკაულს და სხვა ნივთებს. ზოგი ორსადგულიანი მარგალიტის მწარმოებგელია, მათ ხელოვნურად აშენებენ. ზოგ მოლუსკებს საკმაოდ დიდი ზიანი მოაქვს. ზოგი სახეობა პარაზიტული ჭიების შუალედური მასპინძელია. არიან სახეობები (მუცელფეხიანები), რომლებიც აზიანებენ სასოფლო-სამეურნეო მცენარეებსა და კულტურულ ნარგავებს. მავნებელია ე. წ. გემის ჭიაც, რომელიც ხვრეტს გემისა და ნავსადგურების ხის ნაგებობებს. არიან სახეობები, რომლებიც მასობრივად სახლდებიან გემის წყალქვეშა ნაწილზე, ქმნიან გროვებს და ხელს უშლიან გემის სვლას. ზიანის მომტანი მოლუსკების წინააღმდეგ (მეტწილად უნიჟაროებისათვის) იყენებენ მოლუსკოციდებს.

მოლუსკები

დიმიტრი ივანოვიჩ მენდელეევი

დიმიტრი ივანოვიჩ მენდელეევი

Posted by მოსწავლე at 8:55 AM 0 comments Links to this post
სახელგანთქმული რუსი ქიმიკოსი, პერიოდულობის სისტემის შემქმნელი დიმიტრი ივანოვიჩ მენდელეევი დაიბადა 1834 წლის 8 თებერვალს პატარა ქალაქ ტობოლსკში.

მენდელეევი იყო გენიალური ქიმიკოსი. არა მარტო იმიტომ, რომ მან შექმნა პერიოდულობის სისტემა. ასეთი სისტემები მენდელეევამდეც არსებობდა, უბრალოდ ისინი არ იყო სრულყოფილი. მენდელეევის დროს ცხადია არ იყო აღმოჩენილი ყველა ქიმიური ელემენტი, მაგრამ მენდელეევმა წინასწარ განსაზღვრა ამ ელემენტების არსებობა და პერიოდულობის სისტემაში საჭირო ადგილები გამოყო მათთვის.

მენდელეევი დაიბადა დიდ ოჯახში. ის იყო 13-ე შვილი 17-დან, თუმცა არსებობს მოსაზრება რომ მენდელეევების ოჯახში გაცილებით მეტი ბავშვი იყო და უბრალოდ ისინი ადრეულ ასაკში დაიღუპნენ.

მენდელეევს მამა, ივან პავლოვიჩ მენდელეევი, 13 წლის ასაკში გარდაეცვალა. დედა მარია დიმიტრიევნა მენდელეევა (ქალიშვილობის გვარი კორნილეევა) ფლობდა მინის ქარხანას, რაც ბავშვობიდანვე იზიდავდა მომავალ ქიმიკოსს. ის ერთი ხანობა მუშაობდა კიდეც იქ. მენდელეევი 13 წლის იყო, როდესაც ტობოლსკის გიმნაზიაში შეიყვანეს, ქარხანა კი დაიწვა.

1849 მისი უკვე ძალიან ღარიბი ოჯახი გადავიდა სანკტ პეტერბურგში, სადაც დიმიტრიმ მოახერხა მთავარ პედაგოგიურ სასწავლებელში სწავლის დაწყება. მოგვიანებით მას ტუბერკულოზი დაუდგინეს, რის გამოც ყირიმში მოუწია გადასახლება, საიდანაც 1857 წელს დაბრუნდა.

1859-1861 წლებში მან შეისწავლა სითხეების კაპილარული მოვლენები და სპექტროსკოპზე მუშაობდა ჰაიდელბერგში. 1862 წელს ის დაქორწინდა ფეოზვა ნიკიტიჩნა ლეშჩევაზე. იმ დროისათვის რუსეთში ქიმია არც თუ ისე კარგად იყო განვითარებული. 1863 წელს დიმიტრი გახდა პროფესორი პეტერბურგის ტექნოლოგიურ და პეტერბურგის უნივერსიტეტებში. 1867 წლისათვის ის ე.წ. მუდმივი წევრი (tenure) ამ უნივერსიტეტებისა. 1865 წელს მან მიიღო მეცნიერებათა დოქტორის წოდება შრომისატვის: “წყლისა და ალკოჰოლის კომბინაციების” შესახებ, მისმა შრომებმა 1871 წლისათვის პეტერბურგი ქიმიური კვლევების მსოფლიოში აღიარებული ერთ-ერთი ცენტრი გახდა.

1876 წელს ის შეხვდა ანნა ივანოვნა პავლოვნას, რომელიც ძალიან, ძალიან შეუყვარდა. 1881 წელს მან ცოლობა სთხოვა ანნას, უარყოფის შემთხვევაში კი თავის მოკვლით დაიმუქრა. 1882 წელს გაშორდა პირველ ცოლ ფეოზვა, მაგრამ მაშინ რუსული მართლმადიდებლური ეკლესიის წესდებით პირველი ქორწინებიდან 7 წელი მაინც უნდა გასულიყო მეორე ქორწინებამე. ამიტომ მისი ქპრწინება ჩაითვლა უკანონოდ. სწორედ ეს გახდა მიზეზი, რომ ის ვერ მოხვდა რისეთის მეცნიერებათა აკადემიაში, ტუმცა იმ დროისატვის სახელგანთქმული მეცნიერი იყო. მას ჰყავდა ორი შვილი ვალოდია და ოლგა ფეოზვასგან, ხოლო 4 ანნასგან. ცნობილია, რომ ერთ-ერთ ვაჟს ერქვა ივანი. მისი ერთ-ერთი ქალიშვილი ლუიბოვი შემდგომში ცნობილი რუსი პოეტის ალექსანდრ ბლოკის ცოლი გახდება.

მიუხედავად იმისა, რომ მსოფლიოში მენდელეევი დაფასებული მეცნიერი იყო (მან მიიღო კოპლის (Copley) მედალი ლონდონის სამეცნიერო საზოგადოებისაგან) 1890 წლის 17 აგვისტოს თავი დაანება პეტერბურგის უნივერსიტეტს გადადგა რა თანამდებობიდან.

1893 წელს ის გახდა წონისა და საზომების (Weights and Measures) ბიუროს დირექტორი. სწორედ მისი დამსახურებაა არყის წარმოებაში ახალი სახელმწიფო სტანდარტების შემოღება. მისი ღრმა ცოდნა მოლეკულური წონებისა და ურთიერთქმედების შესახებ გახდა საწინდარი დასკვნისა, რომ საუკეთესო ხარისხის გარანტიაა ბალანსი: 1 მოლეკულა ეთილის სპირტისა და 2 წყლისა, შესაბამისად არაყი უნდა სეიცავდეს 38% ალკოჰოლს და დანარჩენი 62% უნდა იყოს წყალი. 1894 წელს რუსეთის მთავრობამ მიიღო ახალი კანონპროექტი და დააწესა, რომ არაყი უნდა წარმოებულიყო 40% ალკოჰოლის დონით.

მენდელეევმა შეისწავლა ნავთობის შემადგენლობა და სათავე დაუდო რუსეთში პირველი ნავთობგადამამუშავებელი ფაბრიკა.

დიმიტრი ივანოვიჩ მენდელეევი გარდაიცვალა პეტერბურგში 1907 წლის 2 ტებერვალს, 72 წლის ასაკში გრიპისგან.

მის საპატივცემულოდ მთვარის ერთ-ერთ კრატერს მისი ს ახელი მიენიჭა, მისივე შექმნილ პერიოდულობის სისტემაში კი 101-ე, რადიაქტიურ ელემენტს მენდელეევიუმი ეწოდა.

ვერცხლი

Ag 47
107,8682
4d10 5s1
ვერცხლი


ვერცხლი — ქიმიური ელემენტი სიმბოლოთი Ag (ტრადიციული ლათინური სიტყვის argentum შემოკლება). რბილ თეთრ მბზინვარე გარდამავალ ლითონს უმაღლესი ელექტრო და თერმული გამტარობა ახასიათებს ლითონთა შორის და გვხვდება როგორც მინერალებში, ისე თავისუფალი ფორმითაც. ვერცხლს იყენებენ მონეტებში, სამკაულებში, ჭურჭელში, ფოტოგრაფიასა და სარკეებში, ასევე თანამედროვე ტექნოლოგიებში.
ისტორია [რედაქტირება]

ცნობილი იყო ჯერ კიდევ ძვ. წ. IV ათასწლეულში ეგვიპტეში, სპარსეთში, ჩინეთში. სასაქოლნო წარმოების პირობებში ოქროსთან ერთად ვერცხლი ასრულებდა საყოველთაო ეკვივალენტის ფუნქციას და ფულად იქცა, რასაც ხელი შეუწყო ვერცხლის თვისებებმა – ერთგვაროვნებამ, დამუშავების სიადვილემ და სხვ. თავდაპირველად ვერცხლი მიმოქცევაში იყო სხმულების სახით. ძვ. აღმოსავლეთის ქვეყნებში, აგრეთვე საბერძნეთსა და რომში, ვერცხლი, როგორც ოქრო და სპილენძი, ფართოდ გავრცელებული ფულადი ლითონი იყო. ადრეულ საუკუნეებში უპირატესად ოქროს მონეტებს ჭრიდნენ; XVI ს-დან ოქროს უკმარისობისა და ევროპაში ვერცხლის მოპოვების გაფართოების გამო ვერცხლი ევროპის ქვეყნებში ძირითად ფულად ლითონად იქცა.

1.1ქიმიური რეაქციის სითბური ეფექტი.

1) სითბოს იმ რაოდენობას, რომელიც გამოიყოფა ან შთაინთქმება ქიმიური რეაქციების დროს, რეაქციის სითბური ეფექტი ეწოდება.
2) ქიმიურ რეაქციას, რომლის მიმდინარეობისას სითბო გამოიყოფა, ეგზოთერმული რეაქცია ეწოდება, ხოლო რომლის მიმდინარეობისას სითბო შთაინთქმება - ენდოთერმული.
3) ქიმიურ განტოლებას, რომელშიც ნაჩვენებია რეაქციის სითბური ეფექტი, თერმოქიმიური განტოლება ეწოდება.

1.2 ქიმიური რეაქციის სიჩქარე.

1)მინიმალურ ენერგიას, რომელიც აუცილებელია ნაწილაკების არააქტიურიდან აქტიურ მდომარეობაში გადასაყვანად, აქტივაციის ენერგია ეწოდება.
2) ქიმიური რეაქციის სიჩქარეზე გავლენას ახდენს ტემპერატურა, ნივთიერების ბუნება, შეხების ზედაპირის ფართობი, ნივთიერებათა კონცენტრაცია.

1.3 როგორ განვსაზღვროთ მიმდინარე ქიმიური რეაქციის სიჩქარე.

1)ქიმიური რეაქციის საშუალო სიჩქარე განისაზღვრება ერთ-ერთი მორეაგირე ან მიღებული ნივთიერების მოლური კონცენტრაციის ცვლილებით დროის ერთეულში.
2)ტემპერატურის ყოველი 10 გრადუსით გადიდებით რეაქციისსიჩქარე 2-4-ჯერ იზრდება.

1.4 კატალიზატორი.

1) ნივთიერებას, რომელიც მონაწილეობს ქიმიურ რეაქციაში, ცვლის მის სიჩქარეს, თვითონ კი უცვლელი რჩება რეაქციის დასრულების შემდეგ, კატალიზატორი ეწოდება.
2)კატალიზატორი ამცირებს აქტივაციის ენერგიას.
3)ინჰიბიტორი ამცირებს ქიმიური რეაქციის სიჩქარეს.
4)ჰომოგენურია კატალიზი, როდესაც მორეაგირე ნივთიერებები და კატალიზატორი ერთ ფაზაშია, ჰეტეროგენული კატალიზის დროს კი - სხვადასხვა ფაზაშია.

ელექტრული დენი

პროექტზე მუშაობდნენ

ოთარ თოფურია

ლუკა მიქაცაძე

გიორგი ბერიაშვილი

გუგა სოხაძე

ლაშა ფურცელაძე

ლერი ზეინკლიშვილი

ელექტროლიტები და არაელექტროლიტები

ელექტროლიდები და არაელექტროლიდები
2.1ელექტროლიდები და არაელექტროლიდები

1)ელექტროლიტების წყალხსნარებსა და ნალღობებში ელექტრული დენის არსებობას კათიონებისა და ანიონების ელექტროდებისაკენ მოწესრიგებული მოძრაობა განაპირობებს.
2)რთულ ნივთიერებებს, რომლებიც წყალში გახსნისას ან გალღობისას იონებდ იშლება და ამიტომ ელექტრულ დენს ატარებს, ელექტროლიტები ეწოდება.
3)რთულ ნივთიერებებს, რომლებიც წყალში გახსნისას ან გალღობისას იონებად არ იშლება და ამიტომ ელექტრულ დანს არ ატარებენ, არაელექტროლიტები ეწოდება.
4)წყალში გახსნისას ან გალღობისას ელექტროლითის იონებად დაშლას ელექტროლიტური დისოციაცია ეწოდება.

ენდოთერმული და ეგზოთერმული რეაქცია

ელექტროლიტები და არაელექტროლიტები

ელექტროლიტები და არაელექტროლიტები
2.2ელეტროლიტური დისოციაციის სითბური ეფექტი.

1)იონების ურთიერთქმედების რეაქციას წყლის მოლეკულებთან იონთა ჰიდრატაცია ეწოდება, წარმოქმნილ პროდუქტს კი - ჰიდრატირებული იონი.
2)ჰიდრატირებული იონების წარმოქმნა ქიმიური პროცესია, რომლის დროს ყოველთვის გამოიყოფა ენერგია სითბოს სახით.